بالاخره معمای وین چه خواهد شد؟
این روز ها همه با وسواس منتظرند تا خبر های جدید مذاکرات وین را رصد کنند اما حساسیت این مذاکرات به گونه ای شده است که در چند روز اخیر حتی تحلیل گران داخلی با خساست بیشتری در این خصوص تحلیل ارایه می دهندشاید اگر این مذاکرات در فضای بدون جاذبه و خلا سیاسی انجام میشد تحلیل آن راحت بود دو طرف مذاکرات گام های روشن خود را بر می داشتند و بعد عکس یادگاری خود را می گرفتند و در قاب مخصوص وزارت خارجه در جای مناسبی آن را نصب می کردند اما چه کنیم که تصمیم گیری در خصوص این مذاکرات به آینده ایران و منطقه ارتباط دارد و کوچکترین تصمیم غلطی همه چیز ما و منطقه و جهان را تحت تاثیر قرار خواهد داد
هیچ چشم انداز روشنی وجود ندارد که سناریوی عراق و لیبی در مورد ایران تکرار نشود
تجربه نشان داده که دول غربی و ایالات متحده امریکا عملیات نظامی را بعد از تسلیم کامل اطلاعاتی طرف های درگیر به انجام می رسانند و این معادله ای است که کمتر کسی حاضر به پذیرش ریسک آن است
همزمانی مذاکرات وین و همه پرسی یونان نیز مطالب آموزنده ای دارد پیوستن به تجارت جهانی و لغو همه تحریم ها لزوما به بهبود معیشت مردم و اصلاح اقتصادی کشور منجر نخواهد شد
آنچه امروز باید مورد بازبینی دقیق قرار گیرد توفیق مذاکرات نیست بلکه تداوم مذاکرات است باید دید در صورت ترک میز مذاکره چه گزینه هایی داریم؟
این گزینه ها بر خلاف انتظار بسیار متنوع است
هیچ کس نمی تواند ما را مجبور به حرکت در مسیر هلاکت نماید
البته درگذشته در دور زدن تحریم ها اشتباهات اساسی و راهبردی داشته ایم دست دلالان را باز گذاشتیم تا هر کاری می خواهند انجام دهند اما مسیر آینده بدون توافق وین مسیری سخت خواهد بود
همراه با ترک مذاکره اصلاح ساختارهای اقتصادی باجدیت باید مورد توجه قرار گرفته و فساد اقتصادی و نظام بانکی در مسیر جراحی قرار گیرد
توزیع عادلانه ثروت در دستور کار قرار گرفته و تقویت نیروهای مسلح با انگیزه مضاعف در همه زمینه ها به انجام رسد
دیگر ضرورتی نخواهد داشت که ایران و ایالات متحده امریکا در برخی زمینه های امنیتی همکاری مشترک داشته باشند
ایران فرصت خواهد داشت تا در سوریه ویمن حضور خود را تقویت کند
لذا شاید وقت آن است که به جای ذوق زدگی ضرورت حضور خود را در وین مورد ارزیابی مجدد قرار دهیم

تا او چه خواهد...
والسلام