آقای رییس جمهور اخیرا در دیدار مشاوران جوان دستگاهها نقل به مضمون فرموده اند:مگر این نمایندگی مجلس چقدر می ارزد که همه برای آن بال بال میزنند؟

البته این ویژگی ممتاز رییس جمهور است که معمولا سوالاتی را مطرح میکنند که خودشان جوابش را بلدند!

اگر نمایندگی را فقط نطق قبل از دستور و دادن اخطار قانون اساسی و نیز تولید طرح و لوایح ونظارت معنی کنیم وبر این اساس بخواهیم قیمت گذاری کنیم قیمت کرسی این مجلس دوزار(دوریال)هم نیست
چون نطق هایشان را که کسی گوش نمیکند قوانینشان هم همه همدیگر را نقض میکند

اصولا قیمت نماینده به خاطر کارهای قانونی اش که او را راس نظام میکند و رییس جمهور هم به آن ایراد دارد نیست!
قیمت نماینده مجلس به خاطر آن کارهایی است که او را از راس نظام بودن می اندازد و او را شریک تجاری و اداری دولت عدالت محور قرار میدهد تا با یک اشاره اش خاوری ها رییس بانک ملی شوند و دهها خاوری دیگر در گلو گاههای اقتصادی قرار گرفته و خصوصی سازی کنند

قیمت نماینده وقتی بالا میرود که نمایندگان دولت عدالت مناصب دولتی را در استانها با نظر نمایندگان توزیع و تفکیک قوا را نادیده میگیرند و این حق را در مجلس و نمایندگان به وجود می آورند که عزل و نصب مدیران محلی به عهده نماینده مجلس است

اگر عناصر دولتی برای بقای خودشان نمایندگان را شریک تجاری خود نمیکردند نماینده قیمت مادی نداشت تا برای رسیدن به آن به هر دروغ و تقلبی متوسل شود

اگر کارگزاران دولت آدم های صالح و نترسی بودند و بی خودی باج نمی دادند و نماینده یاد میگرفت که به جای ماشین دولتی با آژانس تاکسی این طرف و آن طرف برود و شرکت های دولتی شایسته سالاری شده بود لازم نبود تا نماینده قیمت مادی داشته باشد

اگر وزرا برای رهایی از استیضاح به هر معامله ایی تن نمی دادند نمایندگی قیمتی نداشت و کسی هم برای رسیدن آن بال بال نمی زد

اگر در ذیل نامه های خارج از عرف نمایندگان مجلس  مدیران رییس جمهور مینوشتند:لطفا بایگانی شود!

نمایندگی قیمتی نداشت!

اما چه کنیم که قیمت نماینده از تعاملش با دولت است و رگ حیات مدیران بی کفایت در دست نمایندگان مجلس!

لذا نماینده امروز چیزی بیش از راس امور است
همه امور است
واین درد ماست

تا او چه خواهد...
والسلام